vrijdag 26 december 2014

Eerste sneeuw

Regen ontwricht het leven op Tenerife. En op heel de Canarische archipel als we de journaalbeelden van dinsdagavond 18 november bekijken. Zoiets hebben we eerder meegemaakt op dit eiland: vier jaar geleden en toen ook in de tweede helft van die herfstmaand.

De volgende ochtend ligt beneden in de draai van de Calle de Gaviota de nodige zooi. Het water dat in de nacht van dinsdag op woensdag viel, heeft vooral modder en ontelbare stukjes steen meegevoerd en dit alles ligt als een dikke koek op het zebrapad. (Later op de dag zullen gemeentewerkers dit sediment wegwerken.) Iets verderop blijkt dat ook het strand de nodige ‘voren’ heeft gekregen richting zee.

Een beetje uit mijn doen sta ik om 08.30 uur op het centrale plein rond te kijken: hoezo geen groentemarktje vandaag, hoezo regen? Waar is de zon? Ben ik in een maand tijd zo vervreemd van een flinke bak neerslag? Ongelooflijk. De badmeester staat wat verweesd op een leeg strand.

De inwoners die ik die dag zal tegenkomen, hebben het over niks anders dan de hoosbui. Hier betekent dat heel wat. Ik begin het te snappen. ’s Avonds wordt duidelijk dat ook dit keer (net zoals zo’n vier weken terug) in het noordoostelijke deel van Tenerife, het gebied bij Santa Cruz en San Cristobál de La Laguna, kelders en straten overstroomd zijn. Buureiland Gran Canaria is eveneens opnieuw de klos. Met name daar heeft door eeuwen kaalslag het water vrij spel. Er is door de intensieve ontbossing weinig groen om de overvloedige neerslag tegen te houden op weg naar beneden.

Tegen alle voorspellingen in blijkt het 24 uur later, op donderdagmorgen, prachtig zonnig weer. Misschien wat frisser. De docent die we voor ‘Spaanse conversatie’ bezoeken, vertelt dat zijn kinderen eerder die ochtend teleurgesteld reageerden op het bericht dat ze gewoon naar school moesten. Er was toch een waarschuwing afgegeven voor storm en wateroverlast? Nu scheen de zon en op Internet stond dat er gewoon les was.

Ook op vrijdag is het prima. Vanaf zo’n 1.500 meter hoog ligt er sneeuw op het Teide-massief. ‘Opmerkelijk vroeg’, vindt de eigenares van de sportschool waar ik ’s morgens om 08.00 uur aan mijn oefeningen begin. Een paar uur later, lekker in de zon op de boulevard, oordeelt buurman Angél dat die sneeuw nou ook weer niet zo vroeg is. Met zijn 78 jaar kan hij naar schatting zo’n halve eeuw meer overzien dan de jonge informante eerder deze ochtend. Hoewel je die witte deken eerder in december of januari kunt verwachten. Volgens Angél is het daarboven -7ºC.

Later leest mijn vrouw het barre weerbericht voor dat wordt samengesteld door het nabijgelegen Aeropuerto Tenerife Sur. Dichterbij en zekerder dan dat kan niet. Zou je denken. Hondenweer op komst en toch is het zaterdag en zondag - in tegenstelling tot wat ze ‘om de hoek’ voorzagen - in één woord stralend. Het beroep van weerman/vrouw kent hier zo mogelijk nog meer onzekerheden dan in Nederland.

Op zondagmorgen loop ik hard langs het strand tot aan het eind van de Playa de la Tejita. Door de nattigheid eerder deze week schiet ineens overal groen op. Onderweg heb ik vrij zicht op de wit besneeuwde punthoed van El Teide. ‘Waar de blanke top …’, etc. Een prachtig contrast: winter daarboven en lente hier aan zee. De oorspronkelijke bewoners van deze eilanden, de Guanchen, zagen in de sneeuw de aanwezigheid van de Goede godin. Door de berg te bedekken, zou zij de vernietigende kracht van de Slechte god die in de vulkaan huisde, neutraliseren en daarmee zorgen voor stabiliteit. Ik vraag me af in hoeverre de pre-Spaanse periode van Tenerife deel uitmaakt van het geschiedenisonderwijs hier. Een mooie vraag om aan ‘onze docent’ te stellen; tenslotte gaan zijn kinderen hier naar de middelbare school. Als het niet regent.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten